SARI NOKTA HASTALIĞIN KAÇ TİPİ VAR?
Kuru ve yaş tip olmak üzere iki tipi var. Kuru tip yüzde 90 oranında, yaş tip ise yüzde 10 oranında görülür. Fakat görme kaybına yol açması sebebiyle yaş tipte erken teşhis daha büyük önem taşır. Kuru tipe oranla daha hızlı ilerleyen hastalık, ani görme kaybıyla birlikte renkli görmenin ve kontrast hassasiyetinin bozulmasına, zamanla retina ve makulada oluşan yeni damarlarda kanama yapması sonucu körlüğe sebep olur.
BELİRTİLERİ NELERDİR?
- Görme kaybı,
- Cisimleri, çizgileri eğri veya kınk görme,
- Göz önünde karartılar,
- Görme kalitesinde bozulma,
- Renk görmede bozukluklar.
RİSKİ NELER ARTIRIR?
- Yaş (55 yaş üzerinde olmak),
- Ailesinde sarı nokta hastalığı bulunması,
- Hipertansiyon,
- Düzensiz ve kötü beslenme şekli,
- Lipid-kolesterol yüksekliği,
- Güneş ışığına uzun süre maruz kalma,
- Sigara kullanmak,
- Şişmanlık.
NASIL TEŞHİS EDİLİR?
Hastalık damlalı göz dibi muayenesi, anjiyo (FFA) ve sarı nokta tomografisi (OCT) ile teşhis edilir. Göz anjiyosu, zararsız sarı renkli ’floressein’ isimli ilacın toplardamardan verilmesiyle yapılır. İlaç verildikten sonra 5-10 dakika içinde göz dışından kamerayla fotoğraf çekilir. Sarı nokta tomografisi (OCT) ise son yıllarda önem kazanmıştır. Göz dışından ultrasona benzeyen bir aletle yapılır. İleri teknoloji kullanılarak uygulanan bir yöntemdir. Bu ilâ tetkikin çekimleri çok kısa sürede gerçekleşir.
TEDAVİ NASIL YAPILIR?
Kuru tipte koruyucu tedavi; yaş tipte ise göz içine iğne uygulanır. Koruyucu tedavide bazı durumlarda anti-oksidan A, C, E vitaminleri, lutein ve çinko kullanılır. Göz içine iğne tedavisi yöntemi damla ile uyuşturularak yapılır. Bu uygulama sırasında hasta herhangi bir ağn hissetmez.
GEÇ KALINIRSA NE OLUR?
San nokta tedavi edilmezse görme yüzde 95 oranında azalır ve sonucunda görme kaybı yaşanır. Görme yasal olarak körlük sayılabilir bir seviyeye iner ve hastalar baktığı noktayı göremez hale gelirler. Retina | hastalıkları için riskli meslekler Gözün içi vitreus jeli ile doludur. Sağlıklı bir gözde vitreusun retina tabakasına yaslı ancak yapışık olmaması, kişinin hareketinden retinasının olumsuz etkilenmesini önleyen bir koruma mekanizmasıdır. Retinada meydana gelebilecek incelme gibi bazı yapısal değişiklikler vitreusun retinaya yapışmasına yol açabilir. Bu durum retina dejenerasyonu olarak adlandırılır. Yaralanmayla sonuçlanmayan çarpışma, zıplama, ağır kaldırma gibi her türlü günlük ve sportif aktivite retina üzerine dolaylı mekanik etki yaratarak retina yırtığı riski oluşturur. Bu yırtık tedavi edilmezse retina tabakası yerinden sökülür. Retinanın bulunduğu bölgeden ayrılmasıyla retina dekolmanı ve görme kaybı gelişir. Bu konuda en çok dikkat etmesi gereken meslek gruplarına
