Fases van oogonderzoek
Hoe vaak moet ik een algemeen oogonderzoek doen?
Zelfs wanneer er geen visuele problemen zijn, zal een jaarlijks grondig oogonderzoek u in staat stellen om goed te blijven zien en gezonde ogen te houden voor vele jaren. Dankzij een uitgebreid oogonderzoek is een vroege diagnose van diabetes, hersentumor, AIDS, Alzheimer’s, hypertensie, hart- en vaatziekten, stofwisselingsziekte en Parkinson mogelijk.
- Gezichtsscherpte-test
In de eerste fase van een gedetailleerd oogonderzoek, inclusief een gezichtsscherpte-test, wordt een phoropter gebruikt om te controleren of de letters duidelijk zichtbaar zijn of, voor mensen die niet kunnen lezen, kleine figuren.
Deze test gebruikt progressief kleiner wordende letters en getallen om problemen zoals verziendheid en bijziendheid te identificeren.
- Onderzoek voor de behoefte aan een bril (refractie test)
Er wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van refractieve pathologieën , zoals hypermetropie, myopie en astigmatisme. Refractometrie wordt uitgevoerd om de behoefte aan een bril te bepalen.
Vervolgens worden dia’s met deze waarden toegepast op de ogen van de patiënt met behulp van een automatisch apparaat om het subjectieve beste zicht te bepalen.
- Ooglid onderzoek
De conditie van de oogleden, traanklieren, het traankanaalsysteem en het gebied rond de oogleden wordt onderzocht.
- Onderzoek van de oogspieren
De functies van de intraoculaire spieren die de bewegingen van de pupil controleren, evenals de externe spieren die zorgen voor de symmetrische opstelling van de ogen, worden gecontroleerd. Dit is vooral belangrijk voor patiënten met klachten van scheelzien en dubbelzien.
Gevonden problemen aan de hand van deze test, die is gebaseerd op het principe van het volgen van snel of langzaam bewegende objecten, worden ook gebruikt om het vermogen om te lezen en andere motorische vaardigheden te bepalen. Dit principe is een van de voornaamste onderzoeksmethoden bij neurologische ziekten.
- Meting van de oogdruk
Tijdens het meten van de oogdruk (onderzoek voor glaucoom),wordt de intraoculaire druk bepaald. Met een contactloze tonometer wordt pijnloos een luchtstroom op het oog aangebracht. De luchtweerstand van het oog helpt bij het bepalen van de intraoculaire druk. Als uw oogdruk hoger is dan normaal loopt u een groter risico op glaucoom. Wanneer dit algemene onderzoek voor de aanwezigheid van glaucoom een afwijking aantoont, wordt er een onderzoek naar de oogzenuw gedaan en worden de gezichtsvelden en de dikte van het hoornvlies bepaald.
- Biomicroscopisch onderzoek
De lagen van het hoornvlies, de iris, de lens en het netvlies van het oog worden gedetailleerd onderzocht met behulp van een spleetlamp, een apparaat dat wordt gevormd door een combinatie van veel verschillende apparaten. Dankzij deze methode is het mogelijk om de symptomen van vrijwel alle oogziekten vast te stellen.
- Onderzoek van de oogfundus
Het onderzoek wordt uitgevoerd met behulp van pupilverwijdende druppels. Zo is er een meer gedetailleerd onderzoek van de lens en het netvlies mogelijk. Voor deze methode, die de interne structuren van het oog onderzoekt, duurt het 20 tot 30 minuten voordat de druppels beginnen te werken. Bij kinderen kunnen, met hulp van pupilverwijding, verborgen visuele gebreken vastgesteld worden. Met dit onderzoek, uitgevoerd met gebruik van pupilverwijdende druppels, kunnen symptomen van netvliesloslating, glaucoom, hypertensie, hersentumor en diverse andere ziekten worden opgespoord.
Een grondig oogonderzoek duurt tenminste 30 minuten. Tijdens dit onderzoek is een onderzoek van fundus met gebruik van druppels noodzakelijk.
Voorbereid door de Dünyagöz Hospital Editorial Board.
*Pagina content is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Raadpleeg uw arts voor diagnose en behandeling.
Laatste bewerkingsdatum: 12.05.2023
