Over Contactlenzen

Wat zijn contactlenzen?

Contactlenzen kunnen gebruikt worden om zichtstoornissen te corrigeren, oogkleur te veranderen of om hoornvliesziekten te behandelen.

Contactlenzen hebben zich in de jaren 1800 ontwikkeld van geblazen glazen lenzen die het gehele voorste deel van de pupil bedekken tot dunne plastic hoornvlieslenzen. Tegenwoordig worden lenssoorten en -materialen aangepast aan de gebruiksopties die het biedt.

Een oogonderzoek wordt uitgevoerd door een oogarts voor de selectie van contactlenzen die geschikt zijn voor de oogstructuur van de patiënt. Het type lens, dioptrie, basiscurve en diameter die moeten worden gebruikt, worden bepaald tijdens het onderzoek. Dezelfde lens of een lens met de dichtstbijzijnde dioptrie wordt gebruikt om de pasvorm te bepalen. De beweging, balans en centrum van de lens worden onderzocht.

Hoe wordt een geschikte contactlens gekozen?

Contactlenzen zijn ontworpen om op het hoornvlies te worden geplaatst. Ze worden voornamelijk op hun plaats gehouden door zich vast te plakken aan de traanfilm die het voorste deel van het oog bedekt en een beetje door de druk van de oogleden. Terwijl het oog knippert, glijdt het ooglid over het oppervlak van de contactlens, waardoor de voorkant ervan iets beweegt. Deze actie zorgt ervoor dat de tranen de nodige smering bieden en helpt om overblijfselen weg te spoelen.

Een te strakke lens zal helemaal niet bewegen. Dit kan gevoeligheid van het oog veroorzaken. In het begin kan de gebruiker comfortabel zijn, maar de zichtscherpte is slecht. Op de lange termijn kan dit complicaties veroorzaken.

Een te losse lens beweegt overmatig. Het onderste ooglid voelt de lens sterk. Na het knipperen is het beeld onscherp. De lens staat niet in het midden. De randen van de lens kunnen gebogen zijn.

Waar moet rekening mee gehouden worden bij het gebruik van contactlenzen?

De geschikte lens voor het oog is goed gecentreerd en bedekt het hoornvlies.
De lens moet iets kunnen bewegen om de traan te laten circuleren. Het moet verticaal 1 mm kunnen bewegen in de push-up test en na het knipperen.
De gebruiker moet duidelijk en comfortabel kunnen zien en mag de lens niet voelen.
Het gezichtsvermogen mag niet veranderen na het knipperen.
De rand van de lens mag geen druk uitoefenen op het oog.
Slaap niet met contactlenzen. Ga niet de zee of het zwembad in.
Als u roodheid of prikkeling ervaart tijdens het dragen van contactlenzen, moet u de lens onmiddellijk verwijderen en een arts raadplegen.

Eigenschappen van contactlenzen

Achteroppervlak: Het is het deel van de lens dat in contact komt met het hoornvlies.
Vooroppervlak: Het is het deel van de lens dat geen contact maakt met het hoornvlies. Het is hellend om de lichtbreking te veranderen aan de refractieve fout om de refractieafwijking indien nodig te corrigeren.
Basiscurve: Voor een lens om comfortabel te zijn, moet het achteroppervlak in contact met het oog zijn en moet het vooroppervlak van het hoornvlies compatibel zijn en een vergelijkbare kromming hebben. De basiscurve is de straal van het optische gebied van het achteroppervlak. Het aanpassen van de lens aan het oog is een van de belangrijkste parameters, omdat het de kromming heeft. Wanneer de gebruikte lens te strak is, moet de basiscurve worden vergroot, anders moet deze worden verkleind.

De grotere basiscurve is vlak en wordt FLAT genoemd. De kleinere basiscurve is gebogen en wordt STEEP genoemd.

Diameter: Het is de mm-meting van de buitenste rand naar de andere rand in het midden van de lens. De diameter heeft invloed op de pasvorm van de lens op het oog. Voor zachte lenzen liggen deze waarden tussen 13.5 en 14.5 mm, voor harde lenzen is dit 7 mm.

Voorbereid door de Dünyagöz Hospital Editorial Board.

*Pagina content is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. Raadpleeg uw arts voor diagnose en behandeling.

Laatste bewerkingsdatum 10.03.2022